تست و ارزیابی عملکرد کلینرومها از اهمیت بالایی برخوردار است تا اطمینان حاصل شود که محیط به طور مؤثر آلایندهها را کنترل میکند و استانداردهای لازم را رعایت میکند. در زیر به برخی از روشها و مراحل اصلی تست و ارزیابی عملکرد کلینرومها اشاره میشود:
1. تست ذرات:
– استفاده از دستگاههای شمارش ذرات (مثل شمارشگرهای ذره) برای اندازهگیری تعداد ذرات موجود در هوا. این تست برای تعیین میزان آلودگی ذرات در اندازههای مختلف (مانند 0.3 میکرون) انجام میشود.
– نتایج باید با استانداردهای مربوطه مانند (ISO 14644) مقایسه شود.
2. تست جریان هوا:
– بررسی جریان هوا و فشار مثبت در داخل کلینروم. این تست معمولاً با استفاده از آنمومترها و دستگاههای اندازهگیری فشار انجام میشود.
– اطمینان حاصل شود که جریان هوا به طور مناسب و یکنواخت توزیع شده و در بهبود کارایی فیلتراسیون موثر است.
3. تست دما و رطوبت:
– اندازهگیری دما و رطوبت نسبی در کلینروم با استفاده از دیتالاگرها یا سنسورهای مخصوص. این موارد باید در محدودههای مشخص شده برای آن نوع کلینروم نگهداری شوند.
4. تست نشت:
– انجام تست نشت برای بررسی هرگونه نشتی در سیستم تهویه و اطمینان از اینکه هوای آلوده نمیتواند وارد کلینروم شود. این تست معمولاً با استفاده از ذرات معلق و یا گازهای نشانگر انجام میشود.
5. تست ضدعفونی:
– بررسی اثربخشی روشهای ضدعفونیمانند UV یا مواد شیمیایی) در کاهش بار میکروبی. ( باید نمونهبرداری از هوای کلینروم قبل و بعد از ضدعفونی انجام شود.
6. تست فیلتراسیون:
– بررسی عملکرد فیلترها ULPA) ، (HEPA با استفاده از تستهای چالش. در این تست، ذرات معلق به فیلتر افزوده میشود و کارایی فیلتراسیون بر اساس میزان ذرات عبوری اندازهگیری میشود.
7. سیستم مانیتورینگ مداوم :
– پیادهسازی سیستمهای مانیتورینگ مداوم برای نظارت بر پارامترهای محیطی و ارسال هشدار در صورت بروز مشکل. این سیستمها کمک میکنند تا از تطابق مستمر شرایط کلینروم با استانداردها اطمینان حاصل شود.
در نهایت، نتایج تمامی این تستها باید مستند و مورد بررسی قرار گیرند تا اطمینان حاصل شود که کلینروم به خوبی عمل میکند و به استانداردهای لازم پایبند است.